Sık sık, kadın olmanın nasıl bir his olduğu sorulur. Şaşkın kalıyorum, çünkü biri olmak dışında başka bir şey olmayı bilmiyorum.Beni seçti. Sadece boyun eğdim. Kadın olmak koşu bandında koşmak gibidir, “tamamen” bir yere varamazsınız. Her gün bir önceki gün kaldığınız yerden devam edersiniz. Bu sayfalarda, ağda sıkıntılarını ve kötü saç günlerini kutluyoruz, kutuları işaretliyoruz ve kuralları çiğniyoruz ve yaşlandığımız için özür diliyoruz ve işte terfi ettiğimizde suçlu hissediyoruz. İstenmeyen tavsiyelerden bahsediyoruz, çünkü bazılarını da sunuyoruz. İç çekeriz, gülümseriz ve küçümseriz. Gözlemleriz, özümseriz, yargılarız ve karşılaştırırız. Yerimizin sahibi biziz. Kitabın konuları tanıdığım kadınlar. Bu saf bir tesadüf değil, saf niyet durumudur. İçecekler, uzun mesafeli telefon görüşmeleri veya su soğutucuları ile dalga geçmeyi düşünmediğiniz sürece kitaba hiçbir araştırma yapılmamıştır. İzin verin, imzalamadan hemen önce kadın olmak hakkında birkaç (daha fazla) dakika konuşmak istiyorum. Varlığıma aşığım ve pozisyonumu kimseyle, bir kız arkadaşımla veya bir erkek arkadaşımla takas etmeyeceğim. Minnettar mıyım? Ah evet. Yorgun muyum? Evet. Daha mı akıllıyım? Hayır. Daha iyi bildiğim izlenimi altında yanıma gelen kadınlara ne diyeceğimi bilmiyorum. Pes etmeye hazır mıyım? Hayır.Sevmek, bize.Tanıdığım, tanıdığım ve tanıyacağım tüm kadınlara.